Alles voor uw
trouwe viervoeter
van verzorging
tot chippen

Inleiding

Een bloedoor of `othaematoom’, is een bloeduitstorting (= hematoom) tussen het kraakbeen en de huid aan de binnenzijde van de oorschelp. Door krabben of schudden met de kop, kan er een bloedvat beschadigd raken, waardoor zich bloed ophoopt in het oor (de oorschelp). Soms is de oorzaak echter onduidelijk.

Verschijnselen

Het othaematoom herken je aan de fluctuerende (sponsachtige) massa tussen de lagen van de oorschelp. Dit kan groot zijn, maar soms ook een klein zacht bultje. De oorschelp is daarbij zwaar en staande oren hangen dan ook door het gewicht af. Een othaematoom is niet pijnlijk, maar hindert het dier wel, enerzijds door het gewicht, anderzijds door de veranderde stand van de oorschelp.

Bij de kat is de oorschelp vaak gevuld met pus in plaats van met bloed. Door dit abces is het oor warm en pijnlijk. De oorzaak daarvan is vaak perforerend trauma ten gevolge van vechtpartijen met andere katten.

Behandeling

Een operatieve ingreep verdient de voorkeur. De operatie zal doorgaans niet eerder dan een week (als het bloed eenmaal gestold is en de bloeding is gestopt) na het ontstaan van de bloeduitstorting worden uitgevoerd.

De operatie is er op gericht de verschillende delen van de oorschelp weer tegen elkaar te hechten. De ingreep wordt vanzelfsprekend onder narcose uitgevoerd en hierbij wordt een sneetje gemaakt aan de binnenzijde van de oorschelp. Hieruit worden de bloedstolsels, bloed en fibrine verwijderd. Fibrine is een bloedstollingseiwit in het bloedplasma dat een belangrijke rol speelt bij de normale wondgenezing en bloedstolling. Vervolgens worden de huidlagen weer op elkaar gehecht. Na 10-14 dagen worden de hechtingen verwijderd.

S-vormige snee waardoor heen de bloedstolsels worden verwijderd, vervolgens worden er in de lengte richting verschillende hechtingen gezet dwars door de oorschelp heen

Belangrijk  is  ook  de  oorzaak   van   het   bloedoor   aan   te   pakken:   als   er   sprake   is van oorontsteking dient deze behandeld te worden.

Als u niets doet

Zonder behandeling zal het oor verschrompelen tot een zogenaamd ‘bloemkooloor’. Littekenweefsel gaat zich samentrekken en daarbij verfrommelt de oorschelp. Dit is een langdurig proces. Dit vernauwt uiteindelijk de gehoorgang en verhoogt de kans op een oorontsteking in de toekomst. Niets doen is dus eigenlijk geen optie.