Chocolade intoxicatie
Paaseitjes, chocoladeletters, kerstkransjes, bonbons …. Allemaal erg lekker en mogelijk deelt uw huisdier uw mening! Wist u echter dat chocolade zeer giftig is voor huisdieren?! Hierbij geldt dat hoe donkerder de chocolade, hoe schadelijker. De ene hond is gevoeliger voor deze vergiftiging dan de andere hond. In het ergste geval kan het zijn dat een hond van 10 kilogram al overlijdt na het eten van slechts 10 blokjes (60 gram) pure chocolade!
De schadelijke stof in chocolade is theobromine. Deze stof is voor de mens niet giftig maar wel voor dieren als honden, katten, paarden, papegaaien en fretten omdat zij dit langzamer afbreken. Chocolade wordt gemaakt van cacaobonen en in deze cacaobonen bevindt zich een grote hoeveelheid van dit theobromine. Deze stof valt in de groep van stoffen waartoe ook cafeïne behoort. Het heeft onder andere een stimulerend effect op het hart (vergelijkbaar met de hartkloppingen die sommige mensen ervaren na enkele koppen koffie) en op het centrale zenuwstelsel.
Pure chocolade bevat veel meer theobromine dan melkchocolade en witte chocolade bevat vrijwel geen theobromine. Daarmee kan worden gesteld dat hoe donkerder en bitterder de chocolade, hoe schadelijker. Witte chocolade is dan ook niet gevaarlijk voor honden. Uiteraard kan het maagdarmkanaal van een hond wel overgevoelig reageren op deze plotselinge ‘voerverandering’, maar dit heeft niets te maken met het schadelijke theobromine.
Minder bekend is het feit dat cacaodoppen – gebruikt voor bodemverbetering en onkruidbestrijding van tuinen – een hoge concentratie aan theobromine bevatten!
De hoeveelheid theobromine die ziekte-verschijnselen veroorzaakt verschilt per hond. Hoeveelheden die bij de ene hond tot ernstige verschijnselen leiden, geven bij de andere hond nauwelijks symptomen. Als richtlijn kan worden aangehouden dat bij een hond van 10 kilo 200 milligram theobromine al milde verschijnselen kan geven. Dat komt overeen met ongeveer 100 gram melkchocolade of 32 gram pure chocolade. Ernstige verschijnselen treden op vanaf zo’n 600 milligram theobromine: zo’n 300 gram melkchocolade of 100 gram pure chocolade. Voor een grotere hond van 25 kilo geeft 1500 milligram theobromine ernstige verschijnselen, wat neerkomt op ongeveer 750 gram melkchocolade of 250 gram pure chocolade.
Het is echter mogelijk dat een hond al bij veel lagere hoeveelheden ernstige verschijnselen gaat vertonen, of juist bij een grotere inname nog weinig symptomen heeft (individuele gevoeligheid). Dat maakt het inschatten van het gevaar moeilijk. Daarom is het altijd belangrijk om contact op te nemen met de dierenarts als uw hond chocolade heeft gegeten.
Onderstaande tabel geeft een overzicht van de gemiddelde hoeveelheden theobromine die moeten worden opgenomen per gewicht voor milde dan wel ernstige symptomen.
Gewicht |
Milde klachten (theobromine) |
Melk chocolade |
Pure chocolade |
Ernstige klachten (theobromine) |
Melk chocolade |
Pure chocolade |
5 kg |
>100 mg |
50 gr |
16 gr |
>300 mg |
150 gr |
50 gr |
10 kg |
>200 mg |
100 gr |
32 gr |
>600 mg |
300 gr |
100 gr |
15 kg |
>300 mg |
150 gr |
48 gr |
>900 mg |
450 gr |
150 gr |
20 kg |
>400 mg |
200 gr |
64 gr |
>1200 mg |
600 gr |
200 gr |
25 kg |
>500 mg |
250 gr |
80 gr |
>1500mg |
750 gr |
250 gr |
30 kg |
>600 mg |
300 gr |
96 gr |
>1800 mg |
900 gr |
300 gr |
Als een dier een gevaarlijke dosis theobromine heeft binnengekregen treden de eerste symptomen op na ongeveer 1 tot 4 uur, soms na 6 tot 12 uur. Deze bestaan uit onrust, braken, diarree, veel drinken, een hoge hart- en ademhalingsfrequentie en een hoge lichaamstemperatuur (oververhitting). Enkele uren later kunnen hyperactiviteit, hartritmestoornissen, urineverlies, spierstijfheid en -trillingen, overdreven reflexen en een dronkemansgang optreden. Dit kan uitmonden in epileptische aanvallen, blauwe slijmvliezen en uiteindelijk coma. Ongeveer 18 tot 24 uur na het optreden van de hartritmestoornissen kan het dier overlijden. Daarnaast kan het hoge vetpercentage van chocolade binnen enkele dagen aanleiding geven tot het ontwikkelen van een alvleesklierontsteking.
Therapie
Tegen theobromine bestaat geen antigif. Behandeling bestaat uit het ondersteunen van het lichaam bij het verwerken van de gevaarlijke stoffen en het bestrijden van de symptomen (norit, laxeermiddel, anti-braakmiddelen, vaak gecombineerd met intraveneus infuus en intensieve opname). Kort na opeten van de chocolade kan geprobeerd worden het dier te laten braken, zodat de theobromine niet door het lichaam wordt opgenomen. Laat uw hond altijd verantwoord braken door een dierenarts en niet door middel van zout in de keel te gieten, omdat dit kan leiden tot een zoutintoxicatie.
Verschijnselen kunnen zo’n drie dagen blijven bestaan omdat het lang duurt voor de giftige stoffen zijn afgebroken.
Als voorbeeld hebben wij een Labrador Retriever gehad van 31 kg, die slechts 75 gram melkchocolade op had gegeten, maar wel klachten kreeg. Een andere Labrador, met bijna vergelijkbaar gewicht, had 20 gram puur en 450 gram melkchocolade opgegeten en vertoonde geheel geen klachten.
Als uw dier chocolade heeft gegeten, probeer dan de hoeveelheid en soort (melk/wit/puur) te achterhalen en neem zo snel mogelijk contact op met een dierenarts.